DA ekstremistički postupci Prištine nisu ništa novo, decenijama unazad poznato je srpskom narodu na Kosovu i Metohiji, ali i svima onima koji žele da realno sagledaju situaciju u južnoj srpskoj pokrajini.
Novosti
Napadi na Srbe, nasilno i nezakonito oduzimanje imovine, upadi u fabrike, bolnice, škole, pa čak i vrtiće, samo su neke od nasilnih akcija prištinskih vlasti koje uz prećutnu saglasnost međunarodne zajednice sprovode nad srpskim narodom. Međutim, teror u režiji Albanaca, koji su se kroz istoriju uvek svrstavali na stranu agresora i okupatora srpskog naroda (na čijoj su teritoriji) traje mnogo duže.
U novijoj istoriji iz Drugog svetskog rata, recimo, kada su, osim Srba, ubijani i proterivani Jevreji, a njihova imovina oduzimana i kada je većina Albanaca bila na strani fašista. Baš kao i Džafer Deva, vođa tzv. Druge prizrenske lige, kolaboracionista i glavni „izvođač“ zločina nad Srbima i Jevrejima, zbog čega ga je čak Adolf Hitler odlikovao 1944. godine. Upravo restauracija kuće za koju se vezuje njegovo ime, a koju je, kako ukazuju srpski istoričari sa KiM, uzurpirao za potrebe fašističkog pokreta (tridesetih godina prošlog veka objekat bio vlasništvo Kraljevine Jugoslavije i deo mitrovačkog vojnog okruga u kojem je u jednom periodu bila smeštena i ambulanta) sada prištinske vlasti pretvaraju u svojevrsni muzej i regionalni kulturni centar. Ovim potezom Priština samo potvrđuje svoju doslednost u ideologiji.
Osim otvorenog veličanja Devinog lika i dela, obnovom objekta šalju i poruku onima koji su najviše postradali od njegovih i ruku njegovih saradnika – da i dalje baštine vrednosti okupacionog režima iz Drugog svetskog rata. kada je sa KiM proterano više od 150.000 Srba, dok se broj ubijenih i ne zna…. Ali, valjda je ovo i poruka za EU i UN, koje su pre dve godine obustavile pomoć ovom projektu, a koji sada ćute kada je Devina kuća opasana skelama. I oni mogu da vide da Kurti uvek uradi što naumi, bez obzira na cenu.