Željko Milovanović zvani Gavra i Crveni vetar, bivših pripadnik Crvenih beretki i osoba koja je konstruirala i podmetnula bombu kojom su u oktobru 2008. ubijeni vlasnik „Nacionala“ Ivo Pukanić i Niko Franjić, osumnjičen je da je 1991. mučio i ubio petoricu zarobljenih pripadnika Zbora narodne garde (ZNG) u mestu Bilje pored Osijeka, piše hrvatski „Jutarnji list“.
Foto: Privatna arhiva
Osječki policajci iz Odeljenja ratnih zločina zajedno sa SOA-om dovršili su kriminalističko istraživanje pomenutog događaja i tamošnjem državnom pravosuđu prijavile Milovanovića i još jednu osoba zbog ratnog zločina protiv ratnih zarobljenika.
Blic preporučuje
U to vreme, Milovanović, inače rodom iz Belog Manastira, bio je pripadnik „Specijalne jedinice Milicije SUP-a Beli Manastir“ u Podunavlju.
Osječka policija izvestila je kako je ta paravojna jedinica 3. septembra 1991. prilikom napada na Bilje iz smera Darde, u sadašnjoj ulici Ivana Mažuranića zarobila petoricu pripadnika Zbora narodne garde (rođene 1955, 1956, 1957, 1958. i 1962.).
– Nakon zarobljavanja, dvojica pripadnika spomenute jedinice, 58-godišnjak i 60-godišnjak, su ih teško fizički zlostavljali te ih na kraju i usmrtili – rečeno je iz policije.
„Gavra“ služi kaznu u Srbiji
Željko Milovanović se, inače, već godinama nalazi u najstrožem srpskom zatvoru na odsluženju 40-godišnje zatvorske kazne zbog ubistva Ive Pukanića i Nike Franjića, a čudnim spletom pravnih okolnosti za isti događaj i na istu kaznu ga je osudio i zagrebački Županijski sud, piše „Jutarnji“.
Naime, nedelju dana nakon ubistva Pukanića i Franjića, kada je hrvatska policija krenula u akciju hapšenja počinitelja, Milovanović se već nalazio na području Republike Srpske gde je iz Hrvatske prešao neposredno nakon ubistva.
Istražitelji hrvatske policije i USKOK-a su hitno pozvani od strane kolega u RS budući da je Milovanović bio lociran u jednom stanu u Doboju, međutim navodno desetak minuta pre upada policije Milovanović je pobegao.
U stanu i obližnjoj kući koju je koristio, istražitelji su našli niz predmeta koji su Milovanovića povezivali sa ubistvom u Zagrebu, a najvažniji od njih je bila Milovanovićeva četkica za zube na kojoj je pronađen njegov DNK, koji policija u svojim bazama podataka do tada nije imala.
Upravo taj uzorak DNK upoređen je sa tragovima pronađenim u stanu u Petrinjskoj ulici gde su se Pukanićeve ubice pripremale za atentat i podudarnost ta dva uzorka predstavljao je dokaz kako Milovanović zaista jeste boravio pod lažnim identitetom u stanu u Zagrebu.
Iako je tada izbegao hapšenje u BiH, Milovanović je pak 7 meseci kasnije uhvaćen u Beogradu. Budući da se radilo o osobi koja je imala i hrvatsko državljanstvo, budući da je rodom iz Beloga Manastira, te srpsko državljanstvo koje je kasnije stekao, Milovanović nije mogao biti izručen Hrvatskoj već mu se sudilo u Beogradu.
S druge strane, hrvatsko pravosuđe nije želelo da ustupi progon, već je USKOK za Pukanićevo i Franjićevo ubistvo u odsustvu optužio Milovanovića i pred Županijskim sudom u Zagrebu. Tako je i u Zagrebu i u Beogradu na kraju pravosnažno osuđen na 40 godina zatvora u dva zasebna suđenja, objašnjavaju iz „Jutarnjeg lista„.
Osim DNK, policija i USKOK su zagrebačkom sudu izneli i niz drugih dokaza protiv Milovanovića, a između ostalog o njemu su progovorili i njegovi saoptuženi od koji su neki naveli kako im je Robert Matanić, organizator ubistva govorio kako je „Gavro jako opasan čovek. Pravi komandos spreman na sve.“
Štaviše u laptopu jednog od okrivljenih pronađene su i fotografije Milovanovića kako pozira u stanu u Petrinskoj sa nekoliko komada vojnog oružja. Tokom postupka takođe se saznalo kako je Milovanović tokom rata bio pripadnik „Crvenih beretki“, a koja je posle postala poznata zbog ubistva premijera Srbije Zorana Đinđića.
Nakon mirne reintegracije Podunavlja Milovanović se kretao pod lažnim identitetima na području RH, Srbije, BiH i Crne Gore, pljačkajući banke i izvršavajući naručena ubistva, te je stekao renome hladnokrvnog i nemilosrdnog plaćenog ubice posebno veštog sa postavljanjem eksplozivnih naprava.
Inače, Milovanović je nakon presude u Beogradu već pokušao 2012. da pobegne iz zatvora i to zajedno sa Sretkom Kalinićem. Milovanović i Kalinić su uspeli da savladaju čuvara u hodniku zatvora, ali su uhvaćeni u dvorištu zatvora.